KWB, K.KWB toneel De Linde, Lembekenaren en ver daarbuiten
rouwen om het heengaan van een Boegbeeld

Het is enorm moeilijk voor ons, om iets op papier te zetten voor z’n groot man, Staaf Vandermeeren. Woorden schieten te kort, met een traan in onze ogen, denkend aan zoveel moois dat je voor ons betekent hebt. ‘Bedankt, Gustaaf Vandermeeren’ voor alles. Voor zovele zalige herinneringen, die je niet alleen aan je gezin, maar ook aan al je vrienden, toneelvrienden en kennissen achterlaat. We hebben je moeten laten gaan op 81-jarige leeftijd. Je familie is heel trots op de manier waarop je omging met de ongelijke strijd, die je de laatste jaren moest uitvechten, nooit aflatend…. tot het moest…op 02 april 2021.

Je volgde tekenschool aan de Meiboom en kon als leerjongen aan de slag. We zijn trots op de ‘’stempel’’ die je achterliet als begenadigd edelsmid, ten dienst van jouw “meester” Camille Colruyt. Later werd je baas van deze werkplaats. Na 23 jaar stopte je jouw werk te Lembeek en bewerkte je het goud in Ganshoren. Uiteindelijk stopte je jouw loopbaan bij gieterij Deblander in je thuishaven.

Staaf, zoals iedereen je aansprak, was een monument in het verenigingsleven in Lembeek en één van de drijvende krachten achter K.K.W.B. Toneel De Linde. Je hebt een onnavolgbare toneelcarrière binnen Toneel De Linde Lembeek als pionier, acteur en regisseur, waardoor je terecht werd geridderd in de Orde van het Gulden Masker. Een moment dat we nooit zullen vergeten, was als we jou de vraag kwamen stellen of je een filmpje voor je zoon, Edwin Vandermeeren wou opnemen om hem te feliciteren om in jouw voetsporen te stappen bij het Orde van het Gulden Masker.

Je hebt het met jouw ‘toneelbende’ niet altijd makkelijk gehad. We kunnen ons nog tot op de dag van vandaag herinneren, dat je op een repetitie je script neerlegde en zei na 10 minuten repetitie: ‘Hier stopt het voor vandaag, ga maar naar huis, jullie hebben niet gestudeerd’. Dit was voor ons allemaal een schok, maar wetend dat we de repetitie nadien, allemaal zo hard hadden gestudeerd, dat je fonkelingen in je ogen kreeg. We zagen dat het goed was. Met Lisette steeds aan je zijde op de repetities, was het voor ons zalig om met jou te mogen werken. We hebben heel veel van jou mogen leren, daardoor staan we hier tot op de dag van vandaag nog met jouw stem in onze herinneringen als fiere toneelspelers van JOU. We hebben met jou mooie momenten mogen bleven, niet enkel tijdens het toneel, maar jaarlijks mocht de Sint bij jou aan de deur kloppen, voor een lekkere portie escargots.

Lisette Defreyn was jouw grote liefde. Samen kregen jullie twee kinderen. We weten allemaal in ons hart, dat je leven niet altijd makkelijk is geweest, maar je stond altijd voor iedereen klaar. Jullie leerden elkaar kennen in De Kring tijdens een dansavond. Staaf, jij deed aan cabaret en ons Lisette zat vooraan.

Je was ook een icoon met Pasen. Dit jaar op ‘goede vrijdag’ hebben we je moeten laten gaan. Maar de herinneringen die je ons achterlaat, zijn blijvend.
Je serveerde meer dan veertig jaar de bedevaarders jenever, chocomelk en paaseitjes, op het kruispunt van het Maasdal en het Veugeleer, tijdens de Sint-Veroonsmars op Paasmaandag. De tussenstop aan het kappelletje voor jullie huis, was voor velen een eerste pauze op een lange tocht.

Je grootste bewondering geniet je uiteraard als man, vader, grootvader, vriend.

Bruno, Edwin, Ingrid, kleinkinderen en vrienden zullen je enorm missen.

Wat blijft, zijn de herinneringen
Dat worden hele waardevolle dingen
Om te bewaren, veilig en apart
Op een speciaal plekje in ons hart